Zakończenie II wojny światowej w Europie

Do dnia dzisiejszego występują rozbieżności, co do konkretnej daty zakończenia II wojny światowej w skali międzynarodowej. 

Pierwszą podawaną datą jest 7 maja 1945 roku. Wtedy to Niemcy w jednym ze szkolnych budynków - kwaterze głównej Alianckich Sił Ekspedycyjnych generała Eisenhowera - w Reims we Francji skapitulowali na Froncie Zachodnim przed przedstawicielami armii USA i Wspólnoty Brytyjskiej.

W imieniu aliantów pod aktem kapitulacji (później nazwanym "wstępnym protokołem kapitulacji") podpisał się ze strony aliantów gen. Walter Bedell Smith, głównodowodzący, oraz generał artylerii Iwan Susłoparow reprezentujący ZSRR. Kapitulującą armię niemiecką reprezentował tam Alfred Jodl. Postanowienia aktu weszły oficjalnie w życie 8 maja 1945, o godzinie 23.01.

Na kategoryczne żądanie Stalina 8 maja (było to późnym wieczorem, wg czasu według czasu wschodnioeuropejskiego było to moskiewskiego nastał już 9 maja szesnaście minut po północy) 1945 r. w kwaterze marszałka Żukowa, w gmachu szkoły saperów w dzielnicy Karlshorst w Berlinie powtórzono podpisanie bezwarunkowej kapitulacji, tym razem całych Niemiec przed przedstawicielami trzech mocarstw sojuszniczych – ZSRR, USA i Wielkiej Brytanii. Obecni byli: generał Carl Spaatz (USA), brytyjski marszałek lotnictwa Arthur Tedder oraz marszałek Żukow.

Na uroczystość do Berlina ze strony Francji generał Charles de Gaulle wysłał generała Jean de Lattre de Tassigny'ego. Ze strony niemieckiej kapitulację podpisali głównodowodzący wojsk niemieckich marszałek Wilhelm Keitel, dowódca niemieckiej marynarki wojennej (Kriegsmarine) admirał Hans Georg Friedeburg i generał pułkownik lotnictwa (Luftwaffe) F. Stumpff.

Dla Polski i Europy II wojna światowa skończyła się, choć trwały jeszcze intensywne walki na Dalekim Wschodzie. Wojna w sumie trwała 6 lat. Uczestniczyły w niej 72 państwa (ponad dwa razy więcej niż w I wojnie światowej), liczące około 1,7 mld mieszkańców. Działania wojenne przebiegały na terytorium 40 państw. Do wojska powołano ok. 110 mln ludzi, nie licząc uczestników ruchu oporu. Ogólne straty w ludziach były ponad 5 - krotnie wyższe niż w I wojnie światowej i wyniosły ponad 50 mln poległych, zamordowanych, zmarłych. II wojna światowa była największą i najkrwawszą wojną w historii ludzkości.

Polska straciła ponad 6 mln obywateli, w tym 644 tys. wskutek bezpośrednich działań
wojennych. Straty te ujęte procentowo w stosunku do liczby ludności, były największe na świecie. Rezultatem wojny stało się też trwałe inwalidztwo ok. 600 tys. osób. Około 80% strat przypadło na ludność miejską, co w dużym stopniu wiązało się z eksterminacją skupionej w miastach ludności żydowskiej, która została wymordowana prawie całkowicie.

Polskie siły zbrojne uczestniczyły w większości kampanii wojennych i bitew II wojny światowej: w zachodniej i południowej Europie, w Afryce Północnej, a od końca 1943 roku również na froncie wschodnim, zadając Niemcom i ich sojusznikom wiele niszczących ciosów. końcowych operacjach II wojny światowej w działaniach na wschodzie i na zachodzie łącznie brały udział 2 armie ogólnowojskowe, 3 różne korpusy oraz kilkadziesiąt samodzielnych związków taktycznych, oddziałów jak i pododdziałów; w sumie w początkach maja Polskie Siły Zbrojne na zachodzie liczyły ok. 194 500 żołnierzy, a Wojsko Polskę  na Wschodzie ok. 400 tys. żołnierzy.

Galeria - kluczowe momenty II Wojny Światowej

Odziały niemieckie wkraczają do Polski – 1 września 1939r.



Plaże Dunkierki – symbol klęski na Zachodzie – czerwiec 1940

Samoloty polskiego dywizjon myśliwskiego 303 w bitwie o Wielką Brytanię – sierpień – październik 1940



Zmotoryzowana kolumna niemiecka w drodze na Moskwę – czerwiec 1941



Japoński atak lotniczy na bazę amerykańskiej
Marynarki Wojennej w Pearl Harboor –  7 grudnia 1941



Lądowanie aliantów na plażach Normandii -  6 czerwca 1944



Brama wjazdowa niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu



Zdobycie Berlina przez Armię Czerwoną – 2 maja 1945



Proces zbrodniarzy hitlerowskich w Norymberdze – ława oskarżonych.  

 Rafał Sokół - I TE